درهم برهم٢ .. :)

حالا الان که داشت بهم فشار میومد سریع اومدم اینجا بنویسم تا آروم شم. ازینکه یکشنبه تولدشه و من این هفته تا به امروز هر برنامه ای خاستم بچینم هرکدومش به نوعی به مشکل برخورد و  اجرا نشد کلافه شدم. آخرین و قطعی ترین برنامه ای که داشتم زور میزدم هماهنگ کنم این بود که فردا باهمدیگه بریم کادوشو بخریم. :) البته هنوز نگفته بودم دلیل دیدار فردا کادوشه و شما از دو روز پیش گفتی باشه شنبه حتما میریم بیرون ولی الان که تلفنی حرفیدیم گفتی کار پیش اومده فردا و اگه میخای صبح ٨و ٩ بریم و تا ظهر ناهار باهم باشیم بعدش من برسم به کارم و توام عصر به کلاس زبانت. اما من گفتم نمیخام هول هولکی بریم و کلا کنسل کردم فردا رو. :/ 

حالا تنها تایمی که بهش امیدوارم ، یکشنبه اس که صبح پاشم برم گل و کیک بگیرم یهویی برم سمت دفتر و تولد مختصر بگیریم تا عصر باهم باشیم که برگردم برم کلاس. و کادوش هم بمونه واسه ی فرصت مناسب که هول هولکی نشه. :))

+ وای خدایا مرداد ماه میشه یک سال که از تحویل کلبه میگذره. و من همون موقع خودمو راضی کرده بودم که حداکثررررر تا عید نوروز امسال این وضعیت رو تحمل میکنم. حالا یک سالی میشه که با این دوریا گذشته،  ولی تایم و حجم کاری شُما بیشتر از صبر و تحمل جفتمون شده. و راه دور هم سبب شده که همین دیدارامون تقریبا بسختی اکی بشه. (گریه ی حضار را خاستارم) در کل شرایط جدید همون قدر که شیرینه و خاطرات دل انگیزی میسازه برامون ولی با دلتنگی فراوااااان همراهه.